Maandag 7 maart (Newport Richey – Cedar key)

Zoals gewoonlijk gaan we om 8 uur ons bed uit. We ontbijten vandaag in het hotel en dat valt niet tegen. Er zijn scrambled eggs, er is bruin brood, yoghurt en vers fruit (meloen en parten sinaasappel) maar er is geen kokend water om thee te maken en zonder thee begint mijn dag niet goed. Gelukkig wordt dat probleem snel opgelost als we erom vragen. Een medewerker die het ontbijt verzorgt, brengt al snel met 2 bekers kokend water en een schoteltje met 2 theezakjes. Helemaal goed dus.
Na het ontbijt waar we van genoten hebben, checken we uit en gaan we eerst maar wat boodschappen doen bij de Publix die vlak bij ons hotel ligt.
Daarna zoeken we naar de Starbucks die ook dicht in de buurt moet zijn. We rijden er nog bijna voorbij en dat zou jammer zijn want we zijn er weer aan toe na 3 dagen zonder. Met onze Café Latte en French Vanilla gaan we buiten op het terras zitten. Wel met onze fleece aan want het is frisjes.
Daarna gaan we rijden. Het schiet niet erg op in het begin want we komen het ene stoplicht na het andere tegen. Net als we denken dat we uit de stad zijn, komen we alweer in de volgende plaats met uiteraard wéér de nodige stoplichten. Na dik een half uur kunnen we dan toch eindelijk wat vaart maken. Vandaag willen we naar Homosassa Springs Wildlife State Park, dat mooi op onze route ligt. Dit State Park is een soort opvangcentrum voor allerlei soorten dieren die op de één of andere manier gedumpt zijn. Het zijn ex huisdieren, dieren die hebben opgetreden in een voorstelling of dieren die gewoon overbodig zijn geworden. Ook zullen we hier de manatees zien, de zeekoeien die veel in Florida voorkomen.
Het park ligt, lekker makkelijk, aan de weg die wij rijden. We betalen de entreeprijs en krijgen nog korting met onze ANWB-kaart (we blijven Nederlanders). Het blijkt dat het eigenlijke park een stukje verderop ligt. Je wordt er naar toe gebracht met een boot of met een treintje. De boot vaart net voor onze neus weg en in eerste instantie besluiten we dan maar te gaan lopen. Maar we kunnen de ingang van het park niet vinden en komen bij een motel terecht. Dan komt er een vrijwilliger met het treintje aanrijden en we besluiten dan toch maar met het treintje te gaan. We verwachten dat we er binnen no time zijn (denkend aan Lovers Key State Park) maar het is toch nog een aardig stukje rijden.
Eindelijk komen we dan toch in het park zelf. Als eerste zien we een nijlpaard Lu geheten. Dit nijlpaard komt van de Los Angeles Zoo en werd gebruikt als figurant in films. Maar het beest werd overbodig en kon nergens terecht. Uiteindelijk is dit nijlpaard benoemd tot ereburger van Homosassa en op deze manier in dit park terecht gekomen. Voor de rest zie je hier alleen dieren uit Amerika zelf. We zien allerlei soorten vogels waarvan we de meesten al in het wild hebben gezien. Maar er is ook een bald eagle (met de Amerikaanse vlag op de achtergrond. Waarschijnlijk is ook dit dier gewond geraakt want volgens ons kan hij niet meer vliegen. Hij zit namelijk niet in een kooi maar hij blijft keurig zitten. Hij zal wel niet anders kunnen.
We zien wolven, vossen, bobcats, schildpadden en de onvermijdelijke alligators. Ook is er een klein gebouw met slangen. Vervolgens lopen we door naar de manatees die erg veel voorkomen in Florida. Je kunt ze hier ook onder water bekijken en dan zie je pas wat voor een grappige beesten het zijn. Ze hebben een dik, log lijf en een heel klein koppie met oogjes die heel zielig de wereld inkijken. Ze eten plantaardig voer en we zien dan ook een giga kruiwagen vol romeinse sla die in het water wordt gekieperd.
Nadat we nog een T-shirt voor Jan en een pin voor mij hebben gescoord, gaan we weer met het treintje terug omdat de boot alweer voor onze neus wegvaart. Het is inmiddels behoorlijk warm geworden en de auto is net een oven. Gelukkig hebben we een goede airco zodat het al snel wat aangenamer wordt.
We schieten lekker op en stoppen alleen even in Otter Creek bij het postkantoortje om wat postzegels te kopen. De man achter het loket heeft geen zegels voor Nederland bij de hand en moet even in zijn voorraad zoeken. Hij krijgt duidelijk niet elke dag Nederlanders over de vloer.
Er gaat maar één weg naar Cedar Key en die stopt aan de rand van de Golf van Mexico. Verder kun je niet want dan rij je zo het water in.
Onze overnachtingsplek is dan ook makkelijk te vinden. Die ligt aan het water. We checken in en we worden netjes naar onze kamer gebracht. Daar vallen we van de ene verbazing in de andere. We logeren in een suite die tropical tranquility heet. Een grote ruimte die aan drie kanten uitkijkt over de Golf van Mexico. Er zitten grote ramen in en er loopt een terras langs bijna de hele ruimte. We hebben een aantal pelikanen als buren. Ze zitten op een aantal palen die voor ons terras liggen. Het uitzicht op de golf is verschrikkelijk mooi.
We zien regelmatig pelikanen opstijgen en landen op de palen.
Dit is genieten met een hoofdletter. Voor ons gevoel zijn we in een paradijsje belandt. En dat is nog niet alles want we staan nog geen 5 minuten op het terras als we een dolfijn zien zwemmen. Echt waar!
Ik wil hier nu al niet meer weg. Ik wil alleen maar op het terras zitten en kijken naar al dat moois. Maar onze maag protesteert en we besluiten om eerst maar te gaan eten. Dat kan gelukkig heel dichtbij en het smaakt heerlijk. Jan neemt vis en ik neem een Cesar Salad. Daarna gaan we weer snel terug naar ons paradijsje om te genieten van de ondergaande zon.
Ter plekke besluiten we om morgen niet veel te ondernemen. We blijven in Cedar Key en gaan het plaatsje zelf verkennen. Voor de rest gaan we alleen maar genieten.