Woensdag 2 maart (Orlando - Homestead)

Heerlijk geslapen vannacht en, zoals gewoonlijk de eerste dag, zijn we al vroeg wakker. Iets voor zessen staan we op en om kwart over 6 gaan we ontbijten. Aangezien we nog geen ontbijtspullen hebben gekocht, ontbijten we in het hotel. Het valt mee. Er zijn allerlei typische Amerikaanse dingen zoals muffins, donuts en waffles maar gelukkig is er ook bruin brood met jam en roomkaas, thee en jus d’orange
Na het ontbijt pakken we onze spullen en checken we uit. Gisteren hebben we,ondanks onze vermoeidheid, in de buurt een Starbucks gezien en gelukkig we kunnen hem nog vinden. Om 7 uur ‘s-morgens zitten we aan de French Vanilla (Jan) en de Cafe Latte (Wilma). Heerlijk!!!!!
We zitten buiten; de temperatuur is prima maar het waait erg hard. Meteen
Na de koffie zoeken we de Publix (een supermarkt) op waar we uitgebreid boodschappen doen. We zijn er al met al een uurtje zoet mee want we zien veel bekende artikelen van vorige vakanties en we hebben alle tijd.
Nadat we de auto hebben volgeladen, bespreken we nog even de route die we gaan volgen. De eerste insteek was om via de grote wegen te gaan maar we besluiten dat het veel leuker is om binnendoor naar Homestead te gaan.
Dan gaan we rijden. Het duurt even vóór we Orlando uit zijn en we maken meteen al kennis met het fenomeen tolweg (je moet op bepaalde wegen betalen om erop te mogen rijden) maar alles wijst zich vanzelf.
Het landschap waar we doorheen rijden, lijkt op het eerste gezicht véél op het Nederlandse landschap. Het is helemaal plat, je kunt er ver kijken en we zien veel weiden met koeien. Maar als je beter kijkt, zie je toch de nodige verschillen. Het grootste verschil is dat hier heel veel palmen staan, vaak tussen andere bomen zodat ze niet meteen opvallen. Aan de kant van de weg zie je heel veel lage yucca’s maar als je deze gewassen wegdenkt, lijkt het alsof je op de Veluwe rijdt.
Na verloop van tijd verandert het landschap. We zien sinaasappelboomgaarden en grote velden met tomatenplanten.
We komen door allerlei dorpen en we genieten van de rust en de ruimte.
De route loopt langs het Lake Okeechobee, een heel groot meer. Helaas ligt er een soort dijk langs het hele meer en vanuit de auto zie je alleen maar die dijk en geen water. Jammer want we hadden ons verheugd op een lunchplek aan het meer. We moeten het doen met een plekje op het gras bij een klein watertje.
Na de lunch rijden we steeds verder naar het zuiden. De sfeer en de omgeving ogen ook zuidelijker. Dit is een kant van Amerika die nieuw is voor ons. Ik geniet m.n. van de vele kwekerijen vol met planten als camelia’s, orchideeën, agaves, bourgainvillea’s waar we langs rijden. Ik zie Jan al denken; gelukkig kan Wilma geen planten meenemen in het vliegtuig!
Ik zou hier graag een aantal mooie planten uitzoeken maar helaas.
Het wordt ook warmer maar het waait nog steeds erg hard.
Na ongeveer 5 uur rijden, komen we in Homestead. Het is een vrij grote plaats (ik had een klein gehucht verwacht) en gelukkig vinden we ons hotel vrij vlot. Na het inchecken slepen we alle koffers en tassen naar de kamer. Eerst alles maar eens reorganiseren zodat we weten waar we wat kunnen vinden in de koffers. Binnen korte tijd is het een puinhoop maar uiteindelijk vindt alles een plekje. Inmiddels is het 5 uur en willen we eten. Jan heeft via Internet, in de buurt een Applebee’s ontdekt en daar gaan we naar toe. Het eten is er heerlijk en voldaan gaan we terug naar het hotel. Ik ben inmiddels zó moe dat ik even op bed ga liggen. Jan doet nog een poging om mij wakker te maken om 8 uur maar even later slaap ik weer. Om 10 uur schiet ik weer wakker, kleed me uit en slaap zó weer verder. Ik zal het wel nodig hebben.