Vrijdag 11 maart (Crawfordville)

Ook vanmorgen weer genoten van het ontbijt in het hotel. Vóór we op pad gingen nog eerst even een kop koffie gemaakt op onze kamer want een Starbucks is hier in deze buurt nergens te vinden.
Onze rugzakken met de nodige mondvoorraad gepakt en weg zijn we.
De beslissing om gisteren niet te gaan wandelen, is een hele goeie geweest.
Het is weliswaar fris buiten maar de zon schijnt en het waait een stuk minder hard vandaag. Uitstekend wandelweer dus.
We gaan naar het Apalachicola National Forest, met een oppervlakte van 2400 km², het grootste National Forest van heel Florida. Het immense bos is niet al te toegankelijk; er zijn maar 3 ingangen. Gelukkig ligt één van deze ingangen dicht bij Crawfordville, waar wij verblijven.
We besluiten om 2 trails samen te voegen tot 1 trail van 8 km. Deze trails liggen in het Leon Sinks Geological Area, een geologisch zeer interessant gebied. Een korte uitleg. Sinkholes zijn ontstaan door een zwakke plek in de kalksteenlaag. Hierdoor ontstonden gaten (sinkholes) waardoor het grondwater naar boven borrelde. Deze sinkholes staan in verbinding met een zgn. aquafer. Dit is een zeer groot ondergronds zoetwaterreservoir. Verschillende van deze ondergrondse waterreservoirs zijn in kaart gebracht door “cave divers” (grot duikers). Het blijkt dat de ondergrondse reservoirs worden bevolkt door ongewone vissen en insecten.
Er zijn drooggevallen sinkholes, in de vorm van grote verzakkingen in de aarde en natte sinkholes in de vorm van meertjes.
Tijdens de trails die wij lopen, komen we beiden tegen. Ze liggen tussen de bomen en soms moet je goed kijken, wil je ze zien. De natte sinkholes; de meertjes dus, zijn verrassend helder en variëren qua kleur van smaragdgroen tot theekleurig bruin. Het is een prachtige wandeling en we genieten van de frisse lucht en de zon die volop schijnt. We lunchen op een bankje bij één van meertjes met trailrepen en verse ananas.
Na ruim 2 uur lopen, komen we weer bij de parkeerplaats. Als we weg willen rijden, vraagt een parkrancher ons om te stoppen. Hij wil graag dat we , samen met hem, een enquêteformulier invullen. Tijdens het invullen blijkt dat hij 3 jaar in Nederland is geweest, in Uden, gelegerd op de vliegbasis Volkel.
Hij vond Nederland helemaal geweldig, net één groot park, en m.n. de fietsen en fietspaden overal vond hij een voorbeeld van hoe het in Florida zou moeten. Afijn, na een nogal chaotisch en druk gesprek, wenste hij ons “howdoe” op z’n brabants en konden wij wegrijden.
Aangezien het nog maar 2 uur is, besluiten we om nog even naar de Golf van Mexico te rijden. We hopen dat we ergens een mooi strand vinden waar we nog even kunnen genieten van de zee. In eerste instantie lijkt dat niet te lukken. We rijden en rijden maar overal zijn alleen maar privé ingangen die naar allerlei strandhuizen lopen.
In een uiterste poging rijden we naar Alligator Point een soort schiereilandje en daar vinden we uiteindelijk een openbare toegang tot het strand. In Alligator Point is dit ca. 1 mijl voorbij de watertoren aan de linkerkant. En wat voor strand! Spierwit zand, bijna geen mensen en veel, heel veel gigantisch grote en mooie schelpen en een prachtige Golf van Mexico. Jan gaat zitten genieten van het uitzicht en ik loop een poos met mijn voeten in het water langs het strand om te kijken naar al die mooie schelpen die werkelijk overal liggen.
Dit is echt een kadootje vandaag. Het is hier prachtig en ongerept en ik zou hier uren kunnen blijven. Na een hele tijd puur genieten, gaan we weer weg want het is nog een aardig stukje rijden naar ons hotel. Onderweg eten we wat bij Hardee’s want de eettentjes die we tegenkomen, zien er op z’n zachts gezegd shabby uit dus dat durven we niet aan. We gooien de tank van de auto nog even vol en rijden terug naar ons hotel.
Morgen verlaten we dit deel van Florida en gaan we terug naar ons beginpunt, naar Orlando dus. De rondreis zit erop maar onze vakantie nog lang niet. We blijven nog zo’n 10 dagen in Orlando waar we een villa hebben gehuurd. Van daaruit gaan we nog van alles ondernemen. Wat dat precies zal zijn, weten we nog niet maar we zijn nog heel wat van plan.