Woensdag 16 maart (Orlando (Seaworld))

Vanmorgen waren we gelukkig wel op tijd wakker en na een ontbijt maar zonder koffie zijn we op weg gegaan. Om kwart over 9 reden we de parkeerplaats van SeaWorld op. Gauw naar het loket met het speciale formulier dat hopelijk recht geeft op gratis kaartjes. SeaWorld heeft nl. de policy dat militairen gratis naar binnen mogen. Bij Jan was dat ook inderdaad geen probleem; hij had zijn militaire ID kaart bij zich. Maar ik heb er nooit een keer aangedacht dat ook ik moest bewijzen dat ik was wie ik zei dat ik was. Mijn paspoort en rijbewijs lagen veilig in de villa; dus ik kon mij niet legitimeren. Helaas pindakaas; gewoon betalen voor mij dus. Jammer maar we hadden in elk geval één gratis kaartje.
Bij de tassencontrole ging het vervolgens óók verkeerd. We hadden bolletjes kaas meegenomen en die mochten dus niet mee naar binnen. Snacks mochten wel maar gezonde bolletjes dus niet. Die eindigden dus in de vuilnisbak. Dat was dus een goed begin van de dag.
Nog namopperend (ik) zijn we maar eerst even rustig gaan zitten om de plattegrond te bekijken. We hadden gisteren al genoteerd welke shows we in elk geval wilden zien en daar een schema van gemaakt.
De eerste show, A’lure, begon om 10.45u. We hebben eerst rondgekeken in de buurt van het Nautilus Theater waar deze show vol acrobatiek zou worden opgevoerd. Bijtijds hebben we een plaats gezocht van waaruit we alles goed konden zien. Het was een mooie show, met veel mooie kostuums, veel lichteffecten en veel acrobatiek. Het had, voor ons gevoel, weinig te maken met de wereld van de zee maar het was erg mooi om naar te kijken. We hebben ervan genoten.
Daarna zijn we gaan rondlopen. We hebben de haaien en roggen bekeken die in een bassin zwommen en zijn in de tunnel geweest waar het net leek of je midden tussen de haaien stond. Zoiets hadden we in Nederland ook al eens gezien maar het acrylglas van deze tunnel was heel erg helder. Wat wel weer heel grappig was; je loopt niet door deze tunnel,nee je stapt op een lopende band en op deze manier word je door de tunnel getransporteerd. Voordeel is dat je geen opstopping krijgt maar ik vond het jammer dat je niet stil kon blijven staan; het was te snel voorbij.
Vervolgens zijn we bij de zeeleeuwen gaan kijken. Er waren er een heleboel en er was zelfs een jonge zeeleeuw die heerlijk op een rots in het zonnetje lag. Ik blijf het verwonderlijk vinden dat deze logge dieren die zich op het droge zo lomp en onhandig bewegen, in het water zo sierlijk zijn.
De zeeleeuwen hadden een heel ruim en mooi bassin en je kon ze van heel dichtbij bekijken. Er liep ook iemand rond van Seaworld die van alles vertelde over de dieren en waaraan je vragen kon stellen.
Nadat we een poos van ze genoten hadden, zijn we in de richting van het Whale en Dolphin Theater gelopen.

Vlak ervoor hebben we nog even wat gegeten en gedronken en toen was het tijd voor Blue Horizons, een show met dolfijnen,vogels, een walvis (kleintje) en acrobaten. Het theater zat stampvol maar wij hadden mooie plaatsen omdat we bijtijds aanwezig waren.
Het verbaasde mij weer eens dat er zoveel Amerikanen met bergen eten aan kwamen zetten; dienbladen vol met frites en hamburgers. Ik snap dat niet want in mijn beleving ga je naar een show om te kijken en niet om te eten maar Amerikanen zullen wel 2 dingen tegelijk kunnen.
De show was fantastisch; er waren heel wat dolfijnen die de mooiste kunstjes lieten zien; salto’s, dubbele salto’s, alleen en met 2 of 3 dolfijnen tegelijk.
Tussendoor een aantal goede staaltjes acrobatiek, vliegende ara’s en zwemmers die van heel hoog in het water doken. Overal gebeurde wel wat en ik kwam ogen tekort om alles te zien. Het fotograferen heb ik al heel snel opgegeven. Het is razend moeilijk om precies te timen wanneer de dolfijnen een salto gingen maken en bovendien miste ik veel te veel van de show.
Weg camera en gewoon maar genieten! De foto’s zitten dus alleen maar in mijn hoofd.
Na deze mooie show zijn we op een holletje naar het Shamu Stadium gegaan voor de volgende show; ”Believe” met de orka’s.
Ook deze show was geweldig. Wat een gigantische dieren zijn het toch. Er was zelfs een jong bij dat mooi met moeders mee zwom. Ik had nog nooit een orka in het echt gezien maar dat werd nu in één keer goedgemaakt.
Wat een geduld moet je hebben als je deze giga dieren wat wilt leren.
Diep onder de indruk verlieten we het Shamu Stadium.
De shows die we wilden zien, hadden we gehad dus hoefden we de tijd niet meer in de gaten te houden. Eerst maar even overleggen en kijken op de plattegrond wat we allemaal nog wilden zien. De Manta en de Kraken, 2 grote achtbanen, kunnen we links laten liggen; daar zijn we geen types voor.
We besluiten om eerst naar de Wild Artic te gaan. Dit kun je op 2 manieren doen; met een “helikopter-simulatie” en lopend. Onszelf kennend, doen we het maar lopend. Via een filmzaaltje waar de helikoptervlucht gesimuleerd wordt, komen we in een “poolstation” van waaruit we langs pinguïns, een ijsbeer en een walrus komen. Deze dieren leven in hun natuurlijk klimaat; bij de pinguïns valt zelfs sneeuw. Het “poolstation” is net echt en het is er koud.
Hierna gaan we naar de dolfijnen; het is net voedertijd. Je kunt een bakje vis kopen en zelf de dolfijnen voeren, ze eten bijna uit je hand. Wij doen dat niet aangezien het er giga druk is maar ik kan vanaf onze standplaats wel een paar goeie foto’s maken. De Manatee Rescue is onze volgende stop. Ook hier staat weer iemand van SeaWorld die van alles vertelt over de Manatees
(zeekoeien) Het blijven schattige, goeiige dieren die hier overigens in heel helder water zwemmen zodat je ze heel goed kunt bekijken.
Als we op de terugweg weer langs de dolfijnen komen, is het voeren voorbij.
Het is er superrustig en we genieten nog een hele poos van deze prachtige dieren. Jan moet me er bijna wegtrekken; ik had nog uren kunnen blijven kijken. We lopen zo langzamerhand richting uitgang, via de winkeltjes uiteraard. Ik ben de hele dag al op zoek naar een pin van SeaWorld maar die is niet te vinden. Allerlei speelgoed zeebeesten, magneten en andere meuk maar geen pin te vinden helaas.
Om 5 uur zoeken we de auto weer op op de gigantische parkeerplaats. We weten zo’n beetje waar hij staat maar gelukkig hebben we een afstandsbediening zodat we alleen maar hoeven te kijken bij welke auto de lichten aangaan. Als we de auto gevonden hebben, is het inmiddels 5 uur.
We besluiten om bij Denny’s te gaan eten; een hamburger en frites, dat hebben we al een aantal dagen niet meer gegeten.
Om 6 uur zijn we weer in onze villa. Tijd om lekker uit te rusten en na te genieten. SeaWorld was voor ons een fantastisch park. Het is heel ruim opgezet en ondanks de thrills is er ook voor ons meer dan genoeg om een hele dag door te brengen.