Vrijdag 4 maart (Homestead - Everglades City)

Vanmorgen was ik gelukkig niet weer om half 5 wakker maar op een normaal tijdstip nl 8 uur. Na een heerlijk ontbijt hebben we de koffers in de auto geladen en om half 10 reden we weg uit Homestead. Géén Starbucks vandaag maar meteen op weg naar de Tamiami Road. Het waait nog steeds hard en het is een beetje bewolkt maar de temperatuur is aangenaam.
We rijden weer langs een heleboel kwekerijen met allerlei palmen, yucca’s en andere subtropische planten. Ook komen we langs gigantische velden met tomatenplanten waar druk geoogst wordt. Dit gebeurt allemaal met de hand en we zien veel arbeiders die aan het plukken zijn.
Onze eerste stop is Shark Valley. Daar is een loop van 15 mijl die je zowel met de fiets als met een tram kunt afleggen. Deze loop was vroeger een plek waar olie gewonnen werd maar dat was op een gegeven moment niet meer rendabel. De hele boel werd toen overgedragen aan de National Park Service en zij hebben er een uitzichttoren gebouwd. Onze bedoeling was om de loop te fietsen maar gezien de harde wind hebben we toch maar besloten om met de tramtour mee te gaan.
Vóór we vertrokken,kregen we eerst de nodige instructies; niet uit de tram hangen, niet gaan staan, geen etenswaren nuttigen. Typisch Amerikaans.
De trambestuurder was meteen ook de gids en ik moet eerlijk zeggen, hij bracht het leuk. Het grote voordeel van een gids is dat hij veel goede informatie geeft en dat hij de juiste plekjes weet om dieren te spotten.
We reden door een vlak landschap met heel veel sawgrass en tree islands.
Het landschap was behoorlijk droog omdat er gedurende de laatste maanden geen neerslag is gevallen. De alligators zag je dus alleen in de buurt van de duikers omdat daar nog wat water was. Gelukkig lagen die duikers vlak langs de weg dus we hebben er heel wat gespot. Het leukste was dat de gids ons wees op een plek waar we , behalve mama alligator, ook jonkies konden zien.
Als je het niet wist, reed je er zó voorbij want de jonkies vielen bijna niet op tussen het hoge gras.
Overal om ons heen zagen we de mooiste vogels; hoe langer of je keek, hoe meer vogels je zag. Het was net een zoekplaatje.
Na ongeveer een uur kwamen we bij de uitzichttoren. Via een hellende weg kon je naar boven lopen waar je een gigantisch mooi uitzicht had over de Everglades. Het waaide er alleen heel erg hard. Na zo’n 20 minuten stapten we weer in de tram en reden we terug naar het beginpunt. Dat nam ook weer de nodige tijd in beslag zodat we al met al ruim 2 uur met de tramtour bezig waren. Maar het was geweldig. Ik heb de alligators niet geteld maar we hebben er heel wat gezien.
Na de tour, hebben we eerst maar op een bankje bij het water gelunched, want daar waren we wel aan toe. Daarna zijn we even bij het visitorcenter naar binnen gegaan om wat info te vragen over hoe we de rest van de dag het beste konden besteden.
We besloten om het bezoek aan het Miccosukee Cultural Center te laten vallen en door te rijden naar Big Cypress National Preserve. De weg er naar toe, nog steeds de Tamiami Trail, was schitterend. We reden langs het Tamiami kanaal. Dit kanaal is aangelegd om het waterpeil te regelen tussen de Everglades en de rest van Florida. Langs het water zagen we steeds meer bomen die letterlijk met hun stammen in het water stonden en die heel veel luchtwortels hadden. Een soort mangrove gebied. Ook hier overal de mooiste vogels. We hebben nog een trailtje gelopen over een boardwalk dat eindigde bij een mooie waterpartij waar al wat waterplanten bloeiden. En ook hier lag weer een alligator. We hoorden trouwens dat alligators alleen voorkomen in China en in de USA.
Als laatste wilden we nog een stuk dirty road rijden dwars door Big Cypress National Preserve. We hadden nog even geïnformeerd of dat goed te doen was met een SUV. Een mevrouw die de weg 2 dagen geleden had gereden, verzekerde ons dat het geen probleem was. De weg was alleen maar een beetje “bumpy” (hobbelig). Nou, dat was een understatement want het was één en al hobbel. En als het nu de moeite waard was geweest maar wat we zagen waren dieren die we al heel veel hadden gezien. De weg was ook nog eens een keer 17 mijl lang en ik kan je verzekeren dat dat heeeeeeel lang is als je alleen maar heen en weer geschud wordt. We slaakten dan ook een zucht van verlichting toen we weer op de geasfalteerde weg reden.
Daarna was het nog maar een klein stukje naar Everglades City, onze overnachtingsplaats. We vonden het hotel vrijwel meteen maar dat was ook niet zo gek want Everglades City stelt weinig voor. Het is volgens ons een plek waar alleen maar mensen komen die van vissen en boten houden.
Ons hotel is, zoals ze dat noemen, authentiek. De supermarkt (?) heeft een zeer beperkt assortiment. Gelukkig is er wel een restaurant waar we fantastisch lekker hebben gegeten. Vis uiteraard en een stuk cheesecake dat we mee hebben genomen naar onze hotelkamer voor bij de koffie.
Al met al was het weer een geweldige dag. Morgen verlaten we de Everglades en gaan we richting Golf van Mexico.